DE VERWARDE JONGEMAN
Een vorig leven van Bianca,
uit de praktijk reïncarnatietherapie van Marianne Notschaele
© Uitgeverij RHA Publishing
DE VERWARDE JONGEMAN
Bij het
therapeutisch werken met vorige levens, gaat het vaak om áfronden
van vorige levens. De bedoeling is namelijk dat je stevig met twee benen in het
‘hier en nu’ staat en niet ‘hinkt’ met 1 been in het heden en 1 been in het
verleden.
Sterven in een voorgaand leven is bijv. niet helemaal goed afgesloten wanneer:
-
sterven
plotseling gebeurt op een moment dat je het niet overziet of verwacht. (Je staat in het donker op wacht, je wordt
van achteren beslopen en plotseling neergestoken. Of: Een plotselinge
aardverschuiving waarbij je onder het puin bedolven wordt en sterft.)
-
gebeurtenissen
rondom het sterven zo traumatisch zijn dat je nauwelijks kunt bevatten wat er
gebeurt. (Het is oorlog. De ene na de
andere angstige, verdrietige of onbegrijpelijke gebeurtenis trekt aan je
voorbij. Of: het verlies van een dierbaar iemand is zo groot, dat je niet door
hebt wat er met jezelf gebeurt omdat je aandacht bij de ander is, niet bij
jezelf.)
-
je
lichaam het onmogelijk maakt om te begrijpen dat je sterft (Je kunt simpelweg niet begrijpen dat het leven stopt omdat je
verminderde verstandelijke vermogens hebt, gek bent, verdovende middelen hebt
gebruikt of gif toegediend hebt gekregen).
In bovenstaande
omstandigheden is het lastig ‘bewust’ te sterven.
Omdat ik zelf
tijdens een consult - na concentratie op de persoon in kwestie - beelden en
informatie opvang van fragmenten uit voorgaande levens (zie uitleg consulten) en over het sterfproces, leg
ik tijdens een consult aan cliënten uit wat ik ‘zie’ en ‘weet’ en koppel ik
daaraan therapeutische teken- en schrijfopdrachten om in versneld tempo zaken
af te kunnen ronden.
Hieronder een
voorbeeld.
***
Bianca vond het moeilijk controle los te laten; zowel
in haar privé-leven als in haar werk.
In dergelijke situaties had ze last van erge hoofdpijn.
Met de beelden die
ik bij haar zag (een vorig leven als verwarde jongeman), gaf ik haar de
opdracht mee naar huis de verkregen informatie zelf verder uit te werken. Na
heen- en weer mailen van de tekst, rondde ze uiteindelijk het ‘verwarde vorige
leven’ goed af.
Bianca beschreef
het zelf als volgt:
“16-17e
eeuw. Jongeman, 21 jaar. Geen vrouw of kinderen.
Hij loopt op
straat. Doelloos, verward. Voelt een pijnscheut in zijn hoofd.
Hij raakt in
paniek. Hij weet het allemaal niet meer.
Probeert te rennen,
zwaait wild met zijn armen.
Roept om hulp.
Gevoel van onmacht,
hij kan het niet meer uitleggen. Er gaat iets niet goed in zijn hoofd…
Niemand kan hem
helpen. Hij gaat steeds harder krijsen, roepen en gillen! Hij flipt! Hij is
bang, erg bang! Dan zakt hij in elkaar alles wordt donker.
Rust, stilte. Voelt
lekker. Hij weet op dat moment niet dat hij dood is. Hij is erg verward. Hij
heeft het gevoel dat het nog niet klaar is.
Deze jongeman was
eenzaam, had weinig vrienden. Niemand treurde om zijn dood. Hij stierf voor
zijn gevoel alleen. Zag geen uitweg, niemand die hem hielp.
Doordat hij zo
verward was wist hij niet wat hem overkwam. Hij wilde het eigenlijk ook niet
weten. Een stukje van hem wilde sterven, wilde er niet meer uit komen Hij
schaamde zich hier voor.
Hij begint nu te
beseffen wat er toen gebeurd is. Hoe hij doodgegaan is. Het is goed nu. Hij
heeft spijt dat hij sommige dingen niet anders aangepakt heeft, maar hij kan
het nu wel loslaten. Ik kan hem nu wel loslaten. Het is goed. We sluiten het
af.
Weg met de
hoofdpijn! Weg met de angst om dingen te vergeten. Weg angst voor
controleverlies. Weg paniekgevoel, gevoel om te flippen. Weg, weg, weg..!
Welkom rust…..
Hij kwam er op dat
moment niet meer uit. In zijn hoofd zat het niet goed. In zijn hoofd liep het
vast! Hij wilde er deels ook niet meer uit.
Ik, Bianca, kom er nu wel
uit. Wil er ook uit. Ik ben er
volop mee bezig….
Het ga je goed
jongeman……”
Toen ik Bianca
mailde om te vragen of ik bovenstaand verhaal op deze website kon zetten,
mailde ze terug dat het goed was.
Ze vond het
onwerkelijk overkomen, net of ze het niet zelf had geschreven.
Ze piekert nog
steeds, is af en toe ‘druk in haar hoofd’ en kan nog steeds niet alles zomaar
loslaten, maar ze schreef: ‘Ik
realiseerde me op het moment dat ik het verhaal teruglas dat ik de laatste tijd
veel minder hoofdpijn heb als tevoren.’
Met dank aan Bianca voor haar bijdrage.
Marianne Notschaele-den Boer
© RHA Publishing
Terug
naar beginpagina voor boeken over werken met inzichten uit vorige
levens/reïncarnatietherapie, en andere verhalen.
© RHA Publishing, november 2008