DE VERWARDE JONGEMAN

Een vorig leven van Bianca,

uit de praktijk reïncarnatietherapie van Marianne Notschaele

© Uitgeverij RHA Publishing

 

 

 

 

                 

 

DE VERWARDE JONGEMAN

 

 

Bij het therapeutisch werken met vorige levens, gaat het vaak om áfronden van vorige levens. De bedoeling is namelijk dat je stevig met twee benen in het ‘hier en nu’ staat en niet ‘hinkt’ met 1 been in het heden en 1 been in het verleden.


Sterven in een voorgaand leven is bijv. niet helemaal goed afgesloten wanneer:

 

-          sterven plotseling gebeurt op een moment dat je het niet overziet of verwacht. (Je staat in het donker op wacht, je wordt van achteren beslopen en plotseling neergestoken. Of: Een plotselinge aardverschuiving waarbij je onder het puin bedolven wordt en sterft.)

 

-          gebeurtenissen rondom het sterven zo traumatisch zijn dat je nauwelijks kunt bevatten wat er gebeurt. (Het is oorlog. De ene na de andere angstige, verdrietige of onbegrijpelijke gebeurtenis trekt aan je voorbij. Of: het verlies van een dierbaar iemand is zo groot, dat je niet door hebt wat er met jezelf gebeurt omdat je aandacht bij de ander is, niet bij jezelf.)

 

-          je lichaam het onmogelijk maakt om te begrijpen dat je sterft (Je kunt simpelweg niet begrijpen dat het leven stopt omdat je verminderde verstandelijke vermogens hebt, gek bent, verdovende middelen hebt gebruikt of gif toegediend hebt gekregen).

 

In bovenstaande omstandigheden is het lastig ‘bewust’ te sterven.

 

 

Omdat ik zelf tijdens een consult - na concentratie op de persoon in kwestie - beelden en informatie opvang van fragmenten uit voorgaande levens (zie uitleg consulten) en over het sterfproces, leg ik tijdens een consult aan cliënten uit wat ik ‘zie’ en ‘weet’ en koppel ik daaraan therapeutische teken- en schrijfopdrachten om in versneld tempo zaken af te kunnen ronden.

 

Hieronder een voorbeeld.

 

***

 

Bianca vond het moeilijk controle los te laten; zowel in haar privé-leven als in haar werk.

In dergelijke situaties had ze last van erge hoofdpijn.

 

Met de beelden die ik bij haar zag (een vorig leven als verwarde jongeman), gaf ik haar de opdracht mee naar huis de verkregen informatie zelf verder uit te werken. Na heen- en weer mailen van de tekst, rondde ze uiteindelijk het ‘verwarde vorige leven’ goed af.

 

Bianca beschreef het zelf als volgt:

 

 

 

“16-17e eeuw. Jongeman, 21 jaar. Geen vrouw of kinderen.

 

Hij loopt op straat. Doelloos, verward. Voelt een pijnscheut in zijn hoofd.

Hij raakt in paniek. Hij weet het allemaal niet meer.

Probeert te rennen, zwaait wild met zijn armen.

Roept om hulp.

Gevoel van onmacht, hij kan het niet meer uitleggen. Er gaat iets niet goed in zijn hoofd…

Niemand kan hem helpen. Hij gaat steeds harder krijsen, roepen en gillen! Hij flipt! Hij is bang, erg bang! Dan zakt hij in elkaar alles wordt donker.

 

Rust, stilte. Voelt lekker. Hij weet op dat moment niet dat hij dood is. Hij is erg verward. Hij heeft het gevoel dat het nog niet klaar is.

 

Deze jongeman was eenzaam, had weinig vrienden. Niemand treurde om zijn dood. Hij stierf voor zijn gevoel alleen. Zag geen uitweg, niemand die hem hielp.

Doordat hij zo verward was wist hij niet wat hem overkwam. Hij wilde het eigenlijk ook niet weten. Een stukje van hem wilde sterven, wilde er niet meer uit komen Hij schaamde zich hier voor.

 

Hij begint nu te beseffen wat er toen gebeurd is. Hoe hij doodgegaan is. Het is goed nu. Hij heeft spijt dat hij sommige dingen niet anders aangepakt heeft, maar hij kan het nu wel loslaten. Ik kan hem nu wel loslaten. Het is goed. We sluiten het af.

 

Weg met de hoofdpijn! Weg met de angst om dingen te vergeten. Weg angst voor controleverlies. Weg paniekgevoel, gevoel om te flippen. Weg, weg, weg..!

 

Welkom rust…..

 

Hij kwam er op dat moment niet meer uit. In zijn hoofd zat het niet goed. In zijn hoofd liep het vast! Hij wilde er deels ook niet meer uit.

 

Ik, Bianca, kom er nu wel uit. Wil er ook uit. Ik ben er volop mee bezig….

 

Het ga je goed jongeman……”

 

 

Toen ik Bianca mailde om te vragen of ik bovenstaand verhaal op deze website kon zetten, mailde ze terug dat het goed was.

Ze vond het onwerkelijk overkomen, net of ze het niet zelf had geschreven.

 

Ze piekert nog steeds, is af en toe ‘druk in haar hoofd’ en kan nog steeds niet alles zomaar loslaten, maar ze schreef: ‘Ik realiseerde me op het moment dat ik het verhaal teruglas dat ik de laatste tijd veel minder hoofdpijn heb als tevoren.’

 

 

Met dank aan Bianca voor haar bijdrage.

 

 

Marianne Notschaele-den Boer

© RHA Publishing

 

Terug naar beginpagina voor boeken over werken met inzichten uit vorige levens/reïncarnatietherapie, en andere verhalen.

 

 

© RHA Publishing, november 2008