ANGSTDROMEN NA EEN GESLAAGDE ADOPTIE, REINCARNATIETHERAPIE, VORIGE LEVENS

Angstdromen na een geslaagde adoptie

Elkaar kennen uit vorige levens, karmische relaties, vreemde allergie

Praktijkvoorbeeld van Tirza, uit de praktijk van Marianne Notschaele-den Boer

© Uitgeverij RHA Publishing

ANGSTDROMEN NA GESLAAGDE ADOPTIE

Tirza (1*) en haar man wonen in België. Na een lang zenuwslopend adoptietraject krijgen ze een meisje toegewezen van bijna twee jaar oud. De biologische ouders van het meisje - moeder afkomstig uit België, vader uit Marokko - kunnen niet langer voor hun kindje zorgen en doen officieel afstand.

Tirza is dolgelukkig. Na jarenlang alleen maar durven hopen op een kindje, wennen aan de mogelijkheid slechts in aanmerking te komen voor oudere kinderen via adoptie dichtbij (België/Europa) krijgt ze nu, zoals ze zelf zegt: ‘zomaar een Marokkaanse peuter in de schoot geworpen’.

Een coördinatrice van het Pleegzorgbureau, nauw betrokken bij deze adoptie, wordt door Tirza geroemd om de perfecte begeleiding. Iedereen is blij en gelukkig om deze goed verlopen adoptieprocedure. Tirza en haar man zijn in de wolken met hun nieuwe dochter. Totdat Tirza akelige dromen krijgt. Nachtmerries.

Ze belt voor een afspraak. Wil duidelijkheid. Wil dat haar angsten verdwijnen.

Een bundeltje

’s Nachts droomt ze dat ze ‘een bundeltje kind vasthoudt en dat de echte moeder het terug wil’, ‘dat ze het zomaar komt halen’.

Haar grootste angst overdag: “Ik ben zo bang dat de moeder terugkomt, dat ze haar kind terug wil hebben, ook al heeft ze wettelijk geen poot om op te staan.”

Ondanks dat de hele adoptie volgens de juiste juridische regels is gegaan, is ze panisch dat ‘haar baby naar een andere moeder gaat’. “Straks halen ze haar gewoon bij me weg.”

Doel van het consult: zorgen dat de nachtmerries stoppen. Tirza wil weten waar haar angst mee te maken heeft. Deels kan ze haar plotselinge angst verklaren, ze is zielsgelukkig met haar kindje, maar tegelijkertijd bang dat dit geluk haar afgepakt wordt.

Maar waarom droomt ze zo akelig? Vóór de adoptie droomde ze zelden tot nooit. Nachtmerries waren haar onbekend.

***

Voordat ik Tirza enkele situaties uit haar nachtmerrie laat tekenen op papier (2*), reik ik haar kleurpotloden aan. De potloden zijn bijeengebonden met een dik elastiek. Ze neemt de kleurpotloden aan en vraagt: ‘Mag ik dat hele bundeltje wel hebben?’

Op exact dát moment van aarzeling zie ik beelden in mijn hoofd van een vorig leven van Tirza: een gesluierde vrouw, haar baby verpakt in doeken, een bundeltje. Woestijngebied.

Ik wacht met daarover wat te vertellen. Eerst maar eens kijken wat er via Tirza’s eigen tekeningen en concentratie op haar angstige gevoelens naar boven komt uit haar onderbewuste. Het blijkt op elkaar aan te sluiten….

Tijdens het tekenen ontstaat een lichte vorm van trance. Via vragen en het oproepen van gevoelens bij Tirza, komen we uit in een vorig leven.

Daarover vertelt ze dit:

Vorig leven: ze halen haar zomaar weg!

“Ik ben in Noord-Afrika. Tunesië of Marokko. Turkije? Ergens daar. Een warm land, een paar honderd jaar geleden. Ik ben een vrouw, gesluierd. Ingepakt. Gekleed in grove lappen. Het lijkt nog het meeste op praktische jute zakken, simpel.

Ik draag een bundeltje. Lappen met daarin mijn baby. Een meisje, ze is pas een maand of drie oud.”

Daarna barst ze in tranen uit en huilt hartverscheurend: ‘Ze hebben haar zomaar weggehaald!’

“Ik had geen macht. Ik was jong, een niemand. Had een donkergetinte huid. Gesluierd. Ik hoorde bij een machtige, vieze ouwe kerel. Hij had meerdere vrouwen. Ik was de jongste, nummer 4. Er was ook een hele dikke vrouw bij, zij was zijn eerste vrouw.

Voordat ik zijn vrouw werd, woonde ik bij mijn familie in een grote tent. Daar was ik ook al onbelangrijk, de 5^e dochter. Ik moest jong trouwen, vader had me ingeruild voor een kameel, een jonge kameel. Ik zie het kameeltje voor me, het is klein. Mijn vader handelde in zout. Ik moest bedienen. Water halen, eten voorbereiden. In een bergachtig gebied. Zand. Rotsen. Troosteloze omgeving. Eten koken. Zorgen voor.

Als ik bij die man ben, moet ik weer van alles doen als zijn jongste vrouw. Vrouw nr. 1 is achterdochtig naar mij toe. Ik vind hem akelig. Toch ben ik de eerste van zijn vrouwen die een kind krijgt van hem.

Mijn baby wordt me afgepakt! Ze nemen haar zomaar mee. Ik heb als 4e vrouw niets te zegen. De 1e vrouw neemt de zorg over. Ik moet me bezighouden met water halen iedere dag, ik raak mijn eigen kind kwijt aan haar. Het is me onwettig afgenomen!

Zonder baby hoeft het voor mij niet meer. Ben op een dag de woestijn in gelopen, ver weg van die man en die andere vrouwen. Van verdriet en dorst gestorven.”

Dan lacht Tirza, door haar tranen heen en roept: “Zij is het! Die 1e vrouw die daar mijn baby afpakte, is nu die mevrouw die zo geholpen heeft bij de adoptie. Ze heeft het goedgemaakt, mij opnieuw een kind gegeven, mij mijn kindje teruggegeven.”

Een vorm van rechtzetting

De baby die ooit in een warm Noord-Afrikaans land onwettig werd afgepakt, werd een paar honderd jaar later op andere wijze teruggegeven via een adoptieprocedure. Niet dezelfde baby natuurlijk, maar een ‘nieuwe’ peuter. Vrouw nr. 1 die destijds het kind afpakte van vrouw nr. 4, deed NU extreem veel moeite als pleegzorgmedewerkster om de hele adoptie wettig geregeld te krijgen. Ze bezorgde Tirza en haar partner een kindje. Wat ze afnam, gaf ze terug. In een andere tijd, op een andere plaats.

Tirza’s nachtmerries (3*) bevatten voornamelijk oude gedachten, oude angsten én informatie die nuttig was om het geheel rondom de adoptie te begrijpen. Want eerder snapte ze niet waarom juist zij een peuter ter adoptie aangeboden kreeg. Een meisje waarvan de biologische ouders uit Noord-Afrika kwamen. Ze vond het hoogstens wat raar dat de pleegzorgdame zo overdreven betrokken was en dat ze op de adoptiewachtlijst zomaar naar voren was geschoven, maar had daar verder geen bijzondere aandacht aan besteed. Dankzij de informatie over dit ene vorige leven werd alles verklaarbaar, logisch. En juist deze logica gaf rust.

Merkwaardige allergie

Bij het afronden van het consult en afscheid nemen van mij, schoot Tirza opnieuw in de lach. ‘Weet je’, zei ze, ‘Ik had ooit rare jeukplekken. Daar heb ik een allergietest voor ondergaan in het ziekenhuis. Daaruit bleek dat ik allergisch was voor kamelenhaar. Ik vond dat zo stom, maar nu niet meer.’

Toen ik informeerde naar wanneer die jeuk begonnen was, antwoordde ze: ‘toen we wilden gaan adopteren.’

Om deze trigger kon ik wel lachen. ‘Jammer’, zei ik, ‘dat ze bij allergietesten geen huidplakkertjes voor vorige levens gebruiken, dat zou handig zijn’ (4*).

***

Lezers van dit verhaal mogen van mij gerust denken dat Tirza dit allemaal bij elkaar verzonnen heeft; zelf vind ik het een prachtig voorbeeld van karmische relaties en rechttrekken van gemaakte beslissingen in een ver verleden.

We komen allemaal mensen tegen die we al kennen uit voorbije levens. We herkennen ze niet altijd direct qua uiterlijk, maar op zielsniveau (ziel+lichaam=mens) gebeuren er mooie dingen J .

Meer lezen over elkaar herkennen uit vorige levens? Klik hieronder op de afbeeldingen van de boeken ‘Hé, waar ken ik je van?’ of ‘Lichte zeden onder de zoden’

(1*) Privégevoelige informatie en namen zijn gewijzigd om herkenning te voorkomen.

(2*) Tekentherapie wordt door mij gebruikt in het kader van reïncarnatietherapie. Zie ook informatie over consulten vorige levens

(3*) Repeterende nachtmerries van volwassenen bevatten soms flarden ervaringen uit vorige levens. Jonge kinderen verwerken via hun dromen dagelijkse zaken, maar ook vaak onaffe zaken uit hun meest recente vorige leven.

(4*) Allergie kan veel oorzaken hebben. Zelf focus ik vanwege mijn werk als reïncarnatietherapeute op oorzaken in het verleden, waaronder vorige levens, maar niet iedereen is daaraan toe of daarin geïnteresseerd.

Voedselallergie bijv. kent vele oorzaken, ook bronoorzaken in voorbije levens (bijv. gestorven tijdens het nuttigen van specifiek voedsel). Zelf luister ik goed naar hoe iemand zijn of haar allergie omschrijft. Hoe iemand zich daarbij voelt, wat iemand denkt. In taalgebruik zitten aanwijzingen naar oorzaak en mogelijke oplossing.

Zie je voedselallergie als iets dat te maken heeft met NU, dan kan ik van harte aanbevelen: Nooit meer pindakaas!, een praktisch handboek voor ouders van kinderen met een ernstige voedselallergie.

____________________________________________________________________________________________________________

BOEKEN VAN UITGEVERIJ RHA PUBLISING

‘Vintage Life’ is een e-book (pdf) dat gratis ter beschikking wordt gesteld aan lezers in ruil voor hun adresgegevens.

‘Koen de Wolkenvlieger’ wordt niet meer herdrukt, maar is wél gratis als pdf te verkrijgen.

De andere boeken zijn overal te koop. Klik op de boekcovers voor meer informatie.

Terug naar beginpagina van deze website